Machiavelli bütün silahlı peygamberlerin başarılı silahsızların başarısız oldukları gerçeğinden hareketle politik teorisini ahlak bilimi ve ilahiyat ile bir bütün oluşturacak şekilde kurmak yerine iktidar ve egemenlik tekniklerinin ayrı özerk bir bilimi olarak tasarlar. Politikanın kendine özgü bağımsız bir alan oluşturduğunu keşfeden düşünür öğretisini dönemin yeni yeni gelişmeye yüz tutmuş doğa bilimlerinin tümevarımcı yöntemiyle açıklamaktadır. Olgusal özel durumlardan genele yasal düzenliliklere varan bu yöntem; doğa bilimlerinde hedefli; amacı önceden belirlenmiş müdahalelerle doğal süreçleri etkilemeyi ve onları denetim altına almayı mümkün kılmayı sağlayan yol olarak kabul edilmiştir. Machiavelli toplumsal süreçleri etkilemenin ve denetim altına almanın mümkün olduğunu düşünür. Toplumsal insanın kolektif davranışı onun teorisinde bir malzemedir; politika konusunda donanımlı hükümdar ya da yönetici bu malzemeyi bir hammadde gibi şekillendirebilmelidir.