Dünya edebiyatı'nda kafiye'yi hele cinaslı kafiye'yi icad eden ilk dil olarak Türkçe bir mecazlar ve cinaslar lisanıdır. Bir kelimeyi türlü manalarda kullanmak zevki Türkçe'nin dehasını teşkil eden çizgilerdendir. O kadar ki Türkçe tarihin hiçbir devrinde çağdaş medeniyet dilleriyle yarışacak bir kelime zenginliğine sahip olmamıştır. Fakat herhangi bir kelimeyi birden ziyade manada kullanmak yolu ile bu sayı farkını ustalıkla telafi etmiştir. Şu demek ki Türkçede kelime sayısı az fakat kelimelerde mana sayısı dilde bir saltanat kuracak ölçüde fazladır. Türkçe bir taraftan bu inceliğiyle diğer taraftan cümlelerin harikulade üstün ve çeşitli mimarisiyle meramını ustalıkla ifade etmiştir.