İstanbul Araştırmaları Enstitüsü'nün, İstanbul'da iz bırakan mimarlara ve şehircilere ilişkin, Raimondo D'Aronco ile başlattığı, Henri Prost ile sürdürdüğü sergi dizisi, Osmanlı döneminin sonu ve Cumhuriyet'in ilk çeyreğinde, bu ilginç ve renkli geçiş döneminde faaliyet gösteren İtalyan mimarlardan Edoardo De Nari ile devam etti. Büke Uras'ın De Nari arşivinden ve farklı koleksiyonlardan hazırlanan sergi, 1895'ten 1954 yılına kadar İstanbul'da sürdürülmüş ilginç bir yaşamın ve kariyerin tanıklığı olduğu kadar, çok yönlü bir kişiliğin, bir İstanbul mimarının arşivi üzerinden 20. yüzyılın ilk yarısı İstanbulu'nun mimari ve sosyal okumasına da önemli katkı sağlıyor. Edoardo De Nari, yerel mimarlık tarihinde ihmal edilmiş olsa da, döneminde İstanbul mimarlığında ön plana çıkmış bir kişilik. Pek çok yeteneği olan, yabancı topraklarda mesleki kariyerini sürdürmesini mümkün kılan son derece farklı niteliklere sahip; mimar, mühendis, dekoratör, bestekâr, dünya gezgini ve politikacı.Değişen Zamanların Mimarı, Edoardo De Nari sergisi, arşiv çalışmalarıyla bir yandan mimarı bilinmeyen ya da az bilinen birçok yapının gerçek tasarımcısını gösterirken, diğer yandan mimarın denediği farklı üsluplarla, İstanbul'da son dönemini yaşayan kozmopolit üst sınıfın estetik tercihlerini de yansıtıyor.