Beyninizde oluşan bir sorundan dolayı sahip olduğunuz duyulardan sadece birini seçmek zorunda kalsaydınız hangi duyunuz ile yaşamayı tercih ederdiniz? Elbette çok zor bir seçim ama bir düşünün. Sizin için olmazsa olmaz duyunuz hangisi? Sevdiğiniz kişi sizi gördüğünde yüzünde oluşan o içten gülümsemeyi görebilmek mi en sevdiğiniz ve defalarca başa alıp dinlemekten bıkmadığınız o şarkıyı bir kez daha duyabilmek mi sıcak ve harika demlenmiş bir çayı içtiğinizde ağzınızın içinde oluşan o harika hissi tadabilmek mi yeni aldığınız bir kitabı açtığınızda burnunuza gelen o harika kokuyu koklayabilmek mi yalın ayak üzerinde yürüdüğünüz toprak ve çimenin derinize yaptığı o muhteşem dokunuşlarını hissetmek mi? Hangisi?
İnsanlarda genelde tek bir duyu seçmek zorunda kaldıklarında çoğunlukla görme ya da işitme duyularını tercih etmektedirler. Siz olsaydınız hangi duyunuzu seçerdiniz bilmiyorum ama koku duyusunu seçeceği kesin olan bir kişiyi tanıyorum. Bu kişi de Patrick Süskind'in harika romanı Koku'nun ana karakteri olan Jean Baptiste Grenouille'dir. Grenouille karakterini burada anlatmaya cümleler yetmez. Ama kitabı okumayanlar için bir bilgi verelim. Jean Baptiste Grenouille yeryüzündeki tüm kokuları en hassas düzeyde ayırt edebilecek bir buruna sahip deyim yerindeyse kokuyu görüp tanıyabilen bir karakterdir. Aslında Grenouille için herşey kızıl saçlı kızın kokusunu görmesi ve ona aşık olması ile başlar.

"Kokuların öyle bir inandırıcılığı vardır ki; sözden gözle görmekten duygudan iradeden daha güçlüdür. Savılıp atılamaz bu inandırıcılık soluduğumuz havanın ciğerlerimize işleyişi gibi o da içimize işler doldurur bizi hepten ele geçirir çaresi yoktur"
Patrick Süskind - Koku