Esasen Sigmund Freud'un temellendirdiği psiko-terapi metodolojisinin sıkı bir takipçisi olan ve hayatının hiçbir döneminde kendi entelektüel dünyasını tanımlarken ima ile bile olsa kendisini sinemacı olarak nitelememiş Lacan'ın sinema ve film çevrelerince bir sinema-film düşünürü olarak ele alınması bu yüzyılın en temel fikri paradokslarından biridir. Modernitenin ya da postmodernitenin önde gelen fikir işçilerinin bilinçli ya da bilinçsizce ortaya koyduğu bu anlam ve alan kaymasının sebep ve sonuçları şüphesiz bir sorgulamayı ve derinlikli incelemeyi gerektirmektedir. Elinizdeki eser devasa iddialar ve tutarsız önerme ve çıkarımlardan kaçınarak ilgili literatürün ışığında Lacan'ın aslen pskololoji bilimi için ortaya koyduğu kavramsallaştırmalar ve terimleştirmeler bağlamında sinema sanatına katkılarını hermenötik bir yaklaşımla ele almaktadır.