O, yirmi beş yıllık yaşamını; kaçak olduğu anlar da dâhil, adaletsizliğe, sömürüye karşı mücadele etmekle geçirdi. Yaptığı eylemlerle ve darağacında ölümsüzleşen ismiyle, konuk olmadığı ev kalmamıştı. Herkes onu çok sevdi. Aileler doğan çocuklarına onun ismini verdi.

Deniz, bir bakıyorsunuz üniversite reformu için işgal başlatıyor, bir bakıyorsunuz politik iktidarı Atatürk'e şikâyet etmek amacıyla Samsun-Ankara yürüyüşünde; bir bakıyorsunuz bir panelde sosyalizmin sorunlarını tartışıyor, bir bakıyorsunuz ABD Büyükelçisi Komer'i kınama eyleminde gözaltına alınmış... Be- yazıt Meydanı'nda polisle çatışan da o, Filistin'e gerilla eğitimi almaya giden de; Ho Chi Minh'i anma toplantısında konuşmacı, ABD Büyükelçiliği önünde nöbet tutan iki polise ateş açarak yaralayan eylemci, dört ABD'li askeri arkadaşlarıyla kaçıran bir militan... Evet, Şarkışla'da silahlı çatışma sonunda yakalanan da, tutukluyken 1961 Anayasası'nın değiştirilmesini kınamak amacıyla açlık grevine giden de o...

Her olayda ismi geçiyor. Tanısın tanımasın herkes onun hakkında bir şeyler anlatıyor. Bu nedenle, kamuoyu onu yaşarken bir efsane haline getiriyor, idam edildiğinde öldüğüne uzun süre inanamıyor.

Bugün, Deniz Gezmiş posterleri, antiemperyalist gösterilerin vazgeçilmez görüntülerinden biri... Devrimci gençler, onun fotoğrafının basıldığı tişörtleri giyiyor. Denizler çoğalıyor, okyanus oluyor.