Bu çalışma benim için kalbimin kırıldığı kendime olan güven duygusunu yitirdiğim darmadağın bir zaman diliminde bana dayanak olan emeği geçen sekiz kadına sonsuz bir şükran duygusu ile saygı göstermenin bir ifadesi oldu.

Bir de kendi adıma yapamadıklarım hatalarım ve yanlışlarım için mücadeleye ve halka bir özür borcum var. Bu özür aynı zamanda bir özeleştiridir. Okuyucu hikayenin başlama yerindeki ruhsal durumumun bu yanlışlardan kaynaklandığını anlayacaktır. Yanlışlar ve hatalara karşı özür-özeleştiri sürecinin bir dönem pratiğidir anlatılanlar biraz da.

Hayata ve devrime "borcumuz büyük". Diyarbakır Cezaevi direnişlerinde hayatını kaybeden M. Hayri Durmuş "Ben ölürsem mezar taşıma bu adam halkına borçlu olarak öldü diye yazılsın" diyerek bunu çok güzel ifade etmiştir. Kadınlara olan tarihsel borcumuzda hayli kabarık bir meblağ tutmaktadır. Şimdi bu borcun ödenmesi noktasında daha iyi olanaklara sahibim.
Bir kez daha "Teşekkürler hayat!"(*)

(*) Violetta Parra: Şili Yeni Türkü akımının kurucularından Devrimci Halk ozanı.