Kırmızı bir güneş; yumuşak dolgun ve hoş kokulu. Çiğ olarak tek başına da yenebilir üzerine biraz zeytinyağı döküp bir tutam tuz serperek de. Kışın konserve olarak da tadına varılabilir; herhangi bir makarna yemeğini ya da pek çok yemeği güzelleştirebilecek yazdan kalma nefis bir anı olarak da... Domates kelimenin tam anlamıyla pomo d'oro yani "altın elma"dır. Tomatl orijinal Aztek ismi 16. yüzyılda Amerika kıtasından Avrupa'ya geldiğinden beri pek çok ülkenin yemeklerinde başarıyla kullanılmıştır. Tatlı ama asidik alışılmadık tadı nedeniyle değer görür ve tüm Akdeniz bölgesine yayılır. Yetiştirilmesi için mükemmel bir iklim sunan Akdeniz'de pek çok mutfak kültürünün bir parçası haline gelir.


Domates çiğ veya püre olarak; kurutulmuş kızartılmış fırında pişirilmiş dolma haline getirilmiş graten ya da şekerleme sorbe veya turşu olarak kullanılır. Bunun yanı sıra domates tabağı renkli bir dokunuşla süsleyerek Akdeniz'in dört bir yanında hem geleneksel hem de yeni pek çok özel tarifte yer alır. İşte bu yüzden Academia Barilla kitapta yer alan 50 tarifi seçti.

Domates bu tariflerden bazılarında karşımıza başrolde çıkar tıpkı çok sade ama lezzetli bir yemek olan geleneksel "domates soslu makarna"da olduğu gibi. Kimi tariflerde ise daha arka planda olmasına rağmen hem tadı hem de rengi öylesine önemlidir ki eğer domatesi çıkarırsanız o yemek kimliğini kaybedecektir. Doğrusu caprese salatası o parlak kırmızı dilimler olmadan neye benzerdi?