Büyük Fransız şairi ve yazarı Victor Hugo, Fransa tarihinin en çalkantılı dönemlerinden birinde, 1802'de doğdu. Daha on iki yaşındayken şiirleri yayınlanmaya başladı. Yirmi yaşında ilk eseri "Od'lar ve Çeşitli Şiirler" ile ismini duyurdu.
1830 siyasi olayları, aile anlaşmazlıkları ve sarayda beklediği yakınlığı bulamaması, Hugo'da büyük fikir değişikliklerine yol açtı. Fransız gençliğinin problemleriyle ilgilendi. İmparator ve kral mücadelesine sahne olan Fransa'da ezilen, baskı gören, sefalete terk edilen yığınların haklarını korudu. "Sefiller" ve "Deniz İşçileri" isimli romanları ile yeni bir düşünce çığırını başlattı. Krallığa karşı cumhuriyeti savundu. "Cezalar", "Dalıp Gitmeler", "Gülen Adam" sürgün döneminin meyveleridir. 1859'da affedildi ise de kendi isteği ile sürgünde kaldı.
Cumhuriyet'in ilanı üzerine Paris'e döndü (1870). Cumhuriyetçi direnişin sembolü olarak Paris milletvekili, daha sonra da senatör seçildi. Bu arada "L Evénement" gazetesini kurdu.
1878'de felç geçirdi ve 1885 yılında hayata gözlerini yumdu.