Mevlânâ Anadolu'da insanlar ve dinler arasında ayrım yapmamayı öğreten bir tür "insan felsefesi"nin öncüsüdür. O insanlığa şöyle seslenir:
"Gel! Ne olursan ol yine gel...
İster kâfir ol ister ateşe tap ister puta...
İster yüz kere tövbe etmiş ol
ister yüz kere bozmuş ol tövbeni;
Bizim kapımız umutsuzluk kapısı değil
nasılsan öyle gel."