Bir sonbahar gecesinde,
Berhudar gece gece sabahı bekler.
Şiddetli bir migren nöbetindeyken,
O en güzel anıları yakar kibritler.

Kızgınlıklar için tüten duman,
Dünya yaman dersin, dünya yalan !
Koşa koşa uzaklaşsan neye yarar ?...
Son sigara için yanar kibritler.

Kartal sahilinden izlersin adaları,
Ademoğlu kendini aşka adamalı,
Lokman Hekim gelip sarsa yaraları,
Hatıra defterini yakar kibritler.

Mutluluğun penceresinden el salla,
Yanarsan halime minnet borçlusun.
Söndüremez ateşi düşen ilk damla,
Tutuştukça ateşe tapar kibritler.