Küreselleşmenin dünyada yaygınlaşması ile doğrudan yabancı yatırımlar cazip hale geldi ve gelişmekte olan ülkeler arasında yatırımları çekmeye yönelik rekabet başladı. Gelişmekte olan ülkelerin doğrudan yabancı yatırımlara karşı tereddütlü yaklaşımları değişti uyguladıkları kontrollerin ve kısıtlamaların yerine doğrudan yabancı yatırımların ülkeye gelmesini sağlamaya çalışan seçici politikalar geçti.

Uluslararası doğrudan yabancı yatırımların yasal çerçevesi yabancı yatırımcıların ilgisini çekecek şekilde düzenlendi ve hükümetler için doğrudan yabancı yatırımları ülkelerine çekmede bir araç olarak teşviklerin önemi arttı. Çoğu ülkeler yatırımların geri ödemesini kolaylaştırmak maliyetlerini veya risklerini azaltmak amacıyla teşvik politikalarını uyguladılar. 

Diğer taraftan ülkeler arasında doğrudan yabancı yatırımları çekmeye ve korumaya yönelik olarak yapılan ikili ve bölgesel yatırım anlaşmalarının sayısı da artış gösterdi. 

Bu çalışma doğrudan yabancı yatırımları çekmede ev sahibi ülke hükümetlerinin politikalarında ki bu gelişmeleri ve Türkiye üzerine bir değerlendirmeyi ele almaktadır.