ABD ve Avrupa ekonomileri ve toplumları büyük bir yol ayrımının
eşiğindeler. Sağda ekonomik krize rağmen neoliberal araçların en
ayrıcalıklı kesimlerin çıkarına daha fazla çalışmasını amaçlayan yeni
toplumsal biçimler ortaya çıkıyor. Oysa direksiyonu acilen diğer yöne
yani sola doğru çevirmek lazım.

Hem sermaye ve emek gelirleri hem yüksek ve düşük ücretler
arasındaki eşitsizliklerin arkasında iki kutuplu değil üç kutuplu
bir sınıf yapısı var: kapitalistler yöneticiler ve halk sınıfları. 20.
yüzyılda farklı siyasi koalisyonlar bu üç kutuplu ortamda ortaya çıktı.
Kapitalistlerle yöneticiler arasındaki neoliberalizme özgü toplumsal
ve özellikle siyasal ittifak sağ siyaseti; İkinci Dünya Savaşı sonrasında
halk sınıflarıyla yöneticiler arasında Batı toplumlarında gerçekleşen
ittifak ise sol siyaseti işaret etti.

Bu kitap temel bir düşünceden kaynaklanan basit bir teze dayanıyor:
Toplumsal ilerlemenin yollarını yeniden açmak için kapitalist
mülkiyetin finansal ağlarını ve kapitalistlerle üst düzey yöneticiler
arasındaki işbirliğini sarsabilecek bir siyasi güce ihtiyaç var. Gérard
Duménil ve Dominique Lévy halk sınıflarıyla yöneticiler arasında
solda yeni bir uzlaşma başlatmanın ve kapitalizmi kademeli olarak
aşmanın bu yeni ittifakın oluşmasına bağlı olduğu tezini savunuyorlar.
Neoliberalizmin tahakkümüne son vermenin yollarını arayanlar için
rehber niteliğinde bir tarihsel perspektif sunuyorlar.