Dinler insan içindir. Asıl amaç mutlu yaşamaktır: Din ve inanç; kişiyi kendi dünyasında yetkin ve bilinçli kılmak sevgi ile donatmak ister. Bunun yanında toplumsal düzeni güveni de yaratmak ister. Tüm bunları yaparken; insan ve toplum için ödevler yükler. Aslında dinler barış demektedir ama inananlar egemenlik peşinde koşup dini duyguları istismar etmektedir. Dinlerin kökenleri; paganik filozofik geleneksel semavi olabilir.Her kâmil insan günün bilgisi ve koşulları dairesinde barış içinde birlikte yaşamayı istemektedir. İnsanların rengi dili ili kültürü farklıdır. Dinlerin de tarihi dili coğrafyası inanırı ve onun kültürü ibadet şekli ve din adamlarının rolü hiyerarşisi ibadetin zamanı sayı ve şekilleri de farklıdır. Bütün bu zenginlik içinde insanlık fikrinin merkezinde güven sevgi barış birlikte yaşamak vardır. Öyle ise dinler; rekabet ve yarışma unsurları olmayıp aslında insanı mutlu etmek ve doğayı korumak için vardırlar. Din ve inançların hepsi adına ne derse desin bir yaratana inanmaktadır. Kendi sistemi içinde insanlığa ve doğaya uyum sağlamaktadır ve tüm kutsallar insan içindir. Peki öyle ise' hangi din?' Evet görülüyor ki 'her din!'