Kötü çocuklar çoğu kızın favorisidir. Kıskanan emir veren küfür eden sigara içen kötü çocuklar. Ama bu çocuk... Bu çocuk farklıydı işte diğerlerinden ve dahası bu çocuk kötü bile değildi ki. Bu çocuk konuşmuyordu ve küçük bir çocuk gibiydi. Hareketleri utanması her şeyi küçük çocukları anımsatıyordu... Korkak ve ürkekti kendini korumayı bile beceremiyordu işde tam o anda bir kız geldi... "Tamam." Ağzımdan çıkan kelimenin geri dönüsü olmadığını bildiğim halde dudaklarımın arasından çıkmasına izin vermiş olmam büyük bir cesaretti. Önemli bir karar. Tüm hayatımı değiştirecek olan bir karar... Asya on sekiz yaşında kimsesiz bir kız. Bir kazada ünlü bir işadamına çarpmasının sonucunda bir anlaşma yaptı. Bu anlaşmaya göre o işadamının çocuğunu düzeltmesi gerekiyor. Bunun için çok fazla zamanı yok. Ve asıl sorun burada başlıyor. Ya o çocuk içine kapalı kimseyle konuşmayan tek dert ortağı kulaklığı olan umursamaz bir oğlan ise? Peki ya bu oğlanla ilgilenmek küçük bir çocukla ilgilenmekten daha zorsa?