Bir kartal göklerde süzülürken aşağılarda bir kafes görür ve merak eder. Yanına yaklaşır ve kenarına konarak içeriye bakar. İçeride Hayat vardır. Sürekli hareket halindedir ve sürekli sağa sola çarpar. Neticede aynı yerde debelenip duruyordur. Kartal merakla; Ne yapıyorsun orada? Diye sorar. hayat; "Ne yapabilirim ki dört tarafım çevrilmiş hapsolmuş durumdayım. Dışarı çıkmak istiyorumama olmuyor." Diye yakınır. Kartal tekrar sorar; Gerçekten istiyor musun? Hayat; "Evet" der ve kartal pençeleriyle kafesi açar. Kafesin açılmasına rağmen hayat hala içeride durmaya devam etmektedir. Kartal merakla içeri bakar; Hani çok istiyordun hani özgür olmak istiyordun? Şimdi ne oldu? Hayat cevap verir; Evet çok istiyorum ama burada özgür olmasamda mutsuz olsam da güvendeyim. Dışarıda nasıl bir hayat var bilmiyorum." Der ve içeride kalır. Eğer düşünceniz bu yönde ise değişime henüz hazır değilsinizdir. Yaşanmamış bir hayat hakkında ki kararlarınızı yaşadığınız hayatın şartlarına göre verirseniz aslında etrafınızdaki görünmeyen kafesin içind hayatınıza hep esir olarak devam edersiniz. İşte o zaman dışarıdaki hayatı merak etmeye yakınmaya veya "istiyorum olmuyor hayallerimgerçekleşmiyor." Gibi cümleler kurmaya hakkınız yoktur. Sözüüz gelişime açık ve değişime hazır olanlara...