Cömertlik; insanın, sahip olduğu imkânlardan, muhtaçlara meşru ölçüler dahilinde ve Allah rızasından başka hiçbir gaye gütmeden, ihsan ve yardımda bulunmasını sağlayan üstün bir ahlak kuralıdır.
Cömertlik, ruhun bir melekesidir.
İnsanları, muhtaç olanlara vermeye, ihsanda bulunmaya sevk eder. Bu melekeye sahip olan kişi, ferdî ve ictimaî alanda lüzumlu olan her şeye yardım eder.
Hiçbir kimsenin zorlaması olmadan ihsanda bulunmayı can ve gönülden ister.
Cömertler, "Rızkı veren Allah'tır." düşüncesi ile hareket ettiklerinden kalpleri de temiz ve zengindir.
Kendi varlıklarıyla, her ne suretle olursa olsun başkalarına faydalı olmaya çalışırlar. Allah'ın kendilerine fazl ve kereminden verdiğine ve bunlarda da muhtaçların hakkı olduğuna inanırlar.
Cömertliği kul hakkının temeli sayarlar.