Sıradan bir yaşantım olduğunu sandım her zaman
ama yüreğim biliyordu bu sıradanlığın aksine
olağanüstü bir hayatım olduğunu.
Görüyordum ama ihtimal vermiyordum.
İşaretlere tesadüftür deyip geçiyordum.
Yoluma çıkanlara bakmıyordum.
Tâ ki cellâdımla yolum kesişene kadar...
Ve gözlerime bakıp derinden gelen boğuk bir sesle
"Nefesimmm ömrüm..." diyene kadar...
Safir renkli gözleriyle
yüreğimin derinliklerine bakana kadar...
Bir kadın cellâdına âşık olursa eğer
tek bir şey diler...
BU CAN SENİN OLSUN AL
SEN BENiM KABUL OLUNAN
DUAMSIN YAR..."

Bu kitap;
ruh eşini arayanlara
ruh eşlerini bulduklarını sanıp
yananlara yıkılanlara
tüm kürkçü dükkânlarını
limanları ve şehri yakanlara
ithaf edilmiştir.