Yahudilik'te Tanrı ile ilişki "ahit" kavramı ile ifade edilmiştir. Ahit Tanrı'nın insana hitabı insanın da bu hitaba icabet etmesidir. Yahudi kutsal metinlerinde yer aldığı üzere Tanrı insanlarla birkaç defa ahitleşmiştir. İlk insan Âdem ile başlayan ahitleşme Nûh İbrâhim ve İsrâiloğulları ile devam etmiştir. Nûh ile yapılan ahit herkesi muhatap alması bakımından evrensel kabul edilmektedir. İbrâhim ve ondan sonra yapılan ahitlerin muhatabı ise sadece İbrânîler'dir. Tanrı'nın Nûh ile ahitleşirken koyduğu hükümler "Nûh kanunları" adıyla bilinmektedir. Tevrat'ta tam şekilde yer almayan Rabbânî kaynaklarda ise farklı biçimlerde ortaya konan bu hükümler son şeklini daha sonraki dönemlerde almıştır. Aydınlanma döneminden sonra "Nûh kanunları" bazı yahudi ve hıristiyan akademisyenler tarafından "tabii hukuk evrenselcilik dinî çoğulculuk" vb. kavramların Yahudilik'teki karşılığı olarak sunulmuştur. "Nûh kanunları" teorik plandaki evrenselcilik vurgusuna ilâveten günümüzde de dünyanın çeşitli yerlerinde mensupları olan Nûhîlik adlı sosyal bir harekete dönüşmüştür.