"Dostluk" mistik bir hikâyeden oluşmaktadır. Ali Muezzinî bu hikâyede Nemrut ile Hz. İbrahim'i anlatıyor. Nemrut saltanatını yok edecek bir erkek çocuğun doğacağını büyücülerden öğrenince yeni doğan bütün erkek çocukların ve hamile kadınların öldürülmesini emreder. Durum böyle devam ederken bir gün Nemrut'un canı sıkılır ve gezintiye çıkar. Kapkaranlık bir mağara gözüne ilişir. Bir meşaleyle içeri girer. Bir anne ile çok güzel bir oğlan görür ve onları beraberinde götürür... Ey karanlıklarda gezenler kendinize gelin ve cahilliğinden kendini tanrı ilan eden o nankör kulum Nemrud'un yaptığı gibi yapmayın. Belki ibret alır diye ben onun yok oluşunu rüyasında kendisine gösterdim. Rüyasında gökyüzünde güneş ve ayın parlaklığını örten bir yıldız ışıldattım ama Nemrut daha da kibirlendi. Rüya tabircileri "O yıldız bu yıl doğacak sonra seni ve saltanatını yok edecek bir çocuktur." dediklerinde "Yılın başından beri dünyaya gelmiş olan ve yılın sonuna kadar doğacak olan bütün çocukları öldürün." diye bağırdı. Kederinin şiddetinden tacını yere fırlattı ve üstünü başını yoldu. "O çocuğun kafasını ellerimde sıkıp yok etmediğim sürece huzur bulmayacağım." dedi. "Onun gönlümde coşan sevgisini önemsememeliyim. Bu bir büyüdür. Yoksa onun gibi bir çocuk nasıl bir insandan doğmuş olabilir? Bu büyüyü etkisiz hale getirmeliyim."