o akşam içimde dönenen huzursuz bir hayvanla
üniversite bahçesinde bir banka oturdum
etrafımdaki her şey yenildin diye fısıldıyordu bana
ve dizlerimin üstündeki ellerim beş yıl öncesinden
kederli bir öykü anlatıyordu
aylardır rüya görmüyordum
ve ne kadar uğraşsam da
kimseyi kötü çocuk olduğuma inandıramıyordum
karanlık bastığında gökte ışık damlacıkları belirdi
belki bir şey anlatmaya çalışıyorlardı ama değildi umrumda
çeşmenin yanında bir çift şişko güvercin
göğüslerini hatırlatıyordu bana
bir sabah vakti aynanın karşısında karmakarışık saçlarınla
çırılçıplak oturmuş öyle bir gülümsüyordun ki
güvercinleri besleyen iyi adamlardan olmak istedim.