Düşünceler dolusu ağırlaşıyor yürek.
Bir yükü taşımaktan daha zor; saklamak kendine kalanı.
Nasıl bir duyguysa karşı koyamadığım;
yağmura söylesem sırılsıklam rüzgara desem kasırga.
Parmak uçlarım değerken gözbebeklerine;
denizin tuzuyla yanardı avuçlarım. Avuçlarım boş yalnızlığımın adı mavi.
Yanındayken aldığım tüm nefesleri geri veriyorum.
Seni içime çeke çeke ölmek istemiyorum.
Bir gün gideceksem senden; yine sana çıkar yollarım diye yakıyorum köprüleri.
Unutmak mümkün değil Mavi seni sevmek gibi.
Gitmek işte o mümkün!
Senden kalarak gitmek senden gitmek...
Seni sevmek... Yok o olacak iş değil!