Kalbimin gözlerinde huzur bulduğu maşuk
Bin cefa versen bile ben seni seviyorum.
Her akşam sanki çöker şu gönlümün içine
Güneşin batışıyla dalarım özlemine
Öyle bir derttir ki bu gözler değil kalp ağlar
Bana bir defa bakan Mecnunluğumu anlar