Sahip olduklarımız mı belirler ne kadar mutlu olacağımızı sahip olduklarımızın takdir edilmesi mi? Ve sonunda takdir edilmek uğruna verdiğim emeğin yorgunluğu omuzlarıma çöktü. İnadım bile beni olduğum yerden kaldıramıyor. Neden pes ettin diyorlar? Pes etmek değil ki yaşadığım nereye koştuğumu bilemeden koşmanın anlamsızlığını fark etmek. Fark ettim ki en iyi okulları bitirmek meslek sahibi olmak hatta aşık olmak bile değil benim istediğim. Ne istediğimi bilememenin boşluğunu hiçbir şey doldurmuyor.
Hayatımı ben planlamadım. Benden istenilen ve yaptığımda iyi olacağımı söyledikleri her ne varsa yaptım. Şimdi dışarının sesini dinlemeyi bıraktım belki ama içerisini hala duyamıyorum. Bana kim yardım edecek? Yardım da istemiyorum. Tek istediğim huzur bulmak kendimi tanımak. Sahi ben
kimim? Ben Derin içimde dışımda her nerede saklanıyorsa kendimi bulmak niyetindeyim. Kayboluşum buluşmanın isteğini taşıyor.