"Ne affedilmez biliyor musun? Asla affedilmeyecek eylemlerimiz neler biliyor musun? Kimsenin görmedikleri. Tanrının bile görmedikleri. Failler işledikleri suçları kendilerinden ve başkalarından kelimelerle gizliyor. Kurbanlarına adlar veriyorlar. Onları yaftalıyorlar. Öykülerini tekrarlayıp duruyorlar. İblis kelimelerle çalışıyor. Başka bir şeye ihtiyacı yok. Kelimeler dilin ağzın ses tellerinin masumâne faaliyetleri. İnsanlar konuşarak iblisleşiyor. Kelimeler ve sayılar işledikleri cürümleri gizliyor ki o cürümler unutulsun. Unutulan affedilmiş demektir. Zihne nakşolan affetmez. Tanrım bizi affetme. Bizi affedilmez kıl ki asla unutmayalım."
John Berger Goya'nın Son Portresi oyunundan.