"Bülent Akyürek'in yazdıkları dört ayrı bileşenle ilgimi çekiyor. Bunların ilki aşınmış söylem olanaklarını reddederek yeni bir fonetik araması denemesi ve yazdıklarını manik-depresif bir bilinçle sınamasıdır." İkincisi kentin gündelik hayatın cehenneminden damıtarak yazdıklarına nihilist bir yorum katmasıdır.Üçüncüsü onun "fahişe dünyanın çarklarına uyum sağlayamayan" bir yazar ve kurtlar sofrasının maskeli çakalları arasında sessiz sedasız dolaşan masum bir şizofren olmasıdır.Dördüncüsü ise gerçeğin acımasız yüzüne aynalar tutarken ve yazarak itirazını dünyaya bir isyana dönüştürürken yaşadığı gibi yazmasıdır.
Yılmaz ODABAŞI