Bu kitaptaki denemeler Türkmenlerin tarihleri gündelik yaşamları dinleri dilleri ve bu başlıkları dikine kesen siyaset üzerinedir. Türkmen topluluklarının gerek kendi bağımsız yurtlarında (8-11. Yüzyılda Hazarötesi) gerek uyruğu olduğu devletlerin topraklarındaki yaşamları konulan sınırlara rağmen bir yersiz-yurtsuzluğa denk gelir. Bu yüzden mekan/coğrafya Türkmen yaşamında devletli toplumlarda olduğundan başka özellikler gösterir.
Mekanın bir yere yerleşmenin kentlileşmenin uygarlığın önkoşulu sayıldığı bir anlayış zaten en baştan göçebe toplulukları ve Türkmenleri tarihdışı mekandışı kültürdışı... sayar. Oysa onların yaşama biçimleri örgütlenmeleri özgürlüğe düşkünlükleri bu mekansızlığın tarihsizliğin sınıfsızlığın doğrudan bir ortamı olarak var olur.