Askerlik ve politika birbirine taban tabana zıttır. Ne var ki modern toplumlarda politikacı ve asker aynı örgütlenmede birlikte yakın ilişkiler içinde bulunmak durumundadır. Politikacı ve asker birlikte yaptıkları işe aynı merceklerden bakarlar. Politikacı hedefe dolambaçlı ama olabildiğince güvenli yollardan gitmeyi yeğlerken asker daima dosdoğru gider. İyi bir politikacı daima uzun vadeli düşünür. Buna karşılık asker genellikle yakın görüşlüdür. Politikacı somut durumun somut tahliline göre hedefini belirlerken asker somut durum karşısında daha çok doğru bildiği ilkelere göre vaziyet alır. İşte bu kitapta bunlar açık bir şekilde dile getirilmiştir.