Kâfir kelimesinin Türkçe karşılığı  "Örten perdeleyen" demektir. Allah tarafından insana verilen ve onun özünü teşkil eden Hakk varlığını;  insanı denemek için ona verilen nefis perdesi örter kapatır. Nefisten arınmakla ortaya çıkarılan bu Hakk varlığı; kendi aslı olan Yüce Allah'la bu dünyadayken vuslat ettirilmelidir. Bu vuslat gerçekleşmedikçe her insanda var olan öz varlık kendi nefsiyle örtülüdür  perdelidir;  yani her insan potansiyel olarak kâfirdir.(22;66)  Bu yüzden nefis kâfirinden kurtulan her veli  gönül rahatlığıyla "Ben Hakk'ım!" der...
Ölmeden önce ölüp Allah'ın fazlı ve rahmetiyle dirilen Hakk Erler; "Biz  ilk ölümümüzden başka bir daha ölmeyeceğiz azap da görecek değiliz. İşte bu hiç şüphesiz büyük kurtuluşun ta kendisidir. Amel işleyenler böyle bir kurtuluş için amel işlesinler." (Saffat; 58/61) ayetini yaşayarak dünyadayken Rabbin "Kurtuldun." müjdesine nail olan kimselerdir...
Vuslat yolu aşama aşamadır. Kul önce Rabbi'ne yönelerek teslim olur. Bu sayede tövbeye ve imana kavuşur. İhlas ve takvayı sıkı tutan kul  sonra ilim tecellisine salih amellerle de ikana ve ardından da irfana kavuşur. Vuslat yolundaki kulun  mertebeleri geçtikçe aşkı ve sadakati öyle bir seviyeye gelir ki kul sevgiye ve sevilmeye kavuşur. Bir zamanlar  "arayan" kulken bir müddet sonra  "aranan"  kul haline gelir...
Hz. Âdem'in halife tayin edilmesi onun  "ilk insan"  olarak yaratıldığı şeklinde yanlış yorumlanmıştır. Oysa Hz. Âdem'in  "arzda halife tayin edildiği"(Bakara;30)  ayetiyle  Hz. Davut'un  "arzda halife tayin edildiği" (Sad;26) ayeti tıpatıp örtüşmektedir. Yorumlara göre Hz. Âdem'e  "ilk insan" denirse Hz. Davut'a da "ilk insan" demek gerekir ki bu da mümkün değildir. Çünkü her iki ayette de insanın yaratılışı değil Allah'ın  seçtiği kulu  nasıl halife tayin ettiği anlatılır...