Mira kumral, uzun saçlı, uslu bir kız... Işıltılı, ela gözleri var onun... Rengârenk kalemleri, ona gitmediği ülkelerden, bilmediği insanlardan haberler getiren kitapları var... Bir de tanıma sığmayan düşleri... Her çocuk gibi hayaller kuruyor Mira... Dünya onun için şeker pembesi bir yer. Oyunlar oynuyor, şarkılar söylüyor, okula gidiyor, okuldan geliyor... Bulutları, sokaktaki minik kedileri, havadaki kırlangıçları takip ediyor... Seviyor, seviliyor... Arkadaşları hiç kavga etmesinler istiyor. Herkes birbiriyle iyi geçinse keşke, diyor... Ne güzel bir kız şu Mira! Bahar gibi, yaz gibi, son bahar ya da kış gibi... Hele yedi harika rengiyle gökkuşağına ne demeli! Haydi, elinden tutalım onun! Alsın, götürsün bizi de sevimliler sevimlisi kalbine... Orada bakalım daha neler var?