"Hayat anlardan uzun bir ipe dizilmiş küçük ışıltı cam parçalarından oluşur. Eğer bu parçalar belli bir şekilde dizilmeden gelselerdi daha iyi olurdu ama o zaman hayatlarımız şimdi olduğu gibi olmazdı. Bütün bu olaylar için hayatımızda yer açmayı onları sevmeyi ve yaşamayı ama gerçekten yaşamayı öğrenmeliyiz... Varılacak yeri değil yolculuğu sevmeliyiz."

Bestseller ve romancı ve köşe yazarı Anna Quindlen yalnızca basit bir şekilde varolmak yerine "bir yaşama sahip olmanın" her gün eşsiz benliğinizden kaynaklanan en derin yaşamı yaşamanın ne gerektirdiğini anlatmaktadır. Quindlen "Kendi ölümlülüğümüzün farkında olmak Tanrı'nın bize vermiş olduğu en değerli hediyedir;" diyor. "Bir saatin tik tak diye işlemekte olduğunu bilmediğimiz sürece günlerimizi ve hayatımızı boşa harcamak son derece kolaydır."

Qindlen henüz ondokuz yaşındayken annesi vefat eder: "Benim için 'önce' ve 'sonra' yalnızca annemin hastalığından önce ve annemin ölümünden sonra değildi. Bu benim için dünyayı siyah-beyaz görmek ile çok renkli görmek arasındaki ayrım çizgisiydi. Mümkün olan en karanlık neden için ışıklar yandı... Hayatın bir kostümlü prova olmadığını ve garanti diyebileceğimiz tek şeyin yaşadığımız bu gün olduğunu öğrendim.
Dünyadaki bütün güzellikleri görmeyi ve bu güzelliklerden bir kısmını geri vermeye çalışmayı öğrendim; çünkü hayatın bütünlüğüne ve mutlaklığına inandım."
Peki ama bu bakış açısından hayatlarımızı dolu dolu yaşamayı nasıl başarabiliriz? "Kısa Bir Mutlu Yaşam Rehberi"nde Quindlen bizleri bu amaca doğru manzaranın bütününü yaşamın zenginliğini görme yeteneğinden gelen bir anlayış ile yönlendirmektedir.