Zift  bastırılan  seslerin  birbirini  takip  etmeyen  günlerin  sıradanlaşan vahşetin çöküşün  ihtişamdan 
koparılışının  gecenin  çığlıklarının  romanı.  İsahag  Uygar  Eskiciyan  tüm  anlatıların  hesaplaşmaların 
değer yargılarının kara bir oyukta eşitlendiği öfkenin ziftinde karardığı bir çağın romanını yazıyor.

"Oyunlar  evet  bu  oyunu  birileri  sahneleyecek  ama  yollar  yeniden  yapılmayacak.  Çukurlar 
doldurulmayacak.  Yarıklar  kapatılmayacak.  İlaçlar  içilmeyecek.  Zamirler  serbest  kalacak.  İsimler  tek 
tek fotosenteze maruz bırakılacak. Güneşe çakmak gönderilecek. Düğünden önce gelinler öpülecek 
damatlar damdan atılacak. Lüzum yok. İçimizde maydanoz yeşerecek. Benimki gibi olmamalı herkes 
farklı ölecek. Bir mısrada adı geçen herkesin kafası kesilecek. Mısra dışarı salınacak. Çiğ çiğ yenen her 
şeyin kurtları büyütülecek. Gece için. Büyük gece için."