"Hani nerede pehlivan güreşlerine sevdalı delikanlılar ceviz ağacının dallarında sallanan güler yüzlü çocuklar tü­tün dizen al yanaklı gelinler kuyulardan su çeken servi boylu kızlar nerede nerede?" diye sordu Feriştah nine.
Yaylam canım yaylam! Ben de sana olan tutkumu özlemimi anlattım.
Ben anlattıkça o ağlıyordu. Sevinç gözyaşlarıydı biliyorum.
Buğulu gözlerinden sessizce süzülen gözyaşlarını sildi ku­rumuş buruşmuş nasırlı elleriyle.Avludaki ocağa yığdı çırpıları yığdı olabildiğince.
"Yeter yeter" dedimse de duymuyordu artık. Ateşledi sa­vurdu dumanını. Ben varım biz varız diye haber saldı dört bir yana. Sürdü dibek kahvesini çırpı ateşine. Yudumladı yudum­ladık.