Adamın birisi geldi, bir sevgilinin kapısını çaldı.
Sevgilisi içerden, 'Ey güvenilir kişi, kimsin?' diye seslendi.
Kapıyı çalan. 'Benim ... ' deyince, sevgilisi; 'Git' dedi. 'Senin için içeri girme zamanın değildir. Böyle bir nimetler sofrasında ham kişinin yeri yoktur.'
Ham kişiyi, ayrılık ateşinden başka ne pişirebilir? İkiyüzlülükten onu ne kurtarabilir?
O zavallı adam kapıdan döndü, tam bir yıl yollara düştü, sevgilisinin ayrılığı ile yandı, yakıldı. O yanık aşık ayrılık ateşi ile pişerek döndü geldi, dostun evi etrafında yine dolaşmaya başladı. Ağzından sevgiliyi incitecek bir söz çıkmasın diye, yüzlerce korku ile kapının halkasını vurdu.
Sevgilisi içerden 'Kapıyı çalan kimdir?' diye bağırdı...