Karanlık bir gecede Mira tek başına taşlı yollarda yürümeye çalışıyordu. Etrafta derin bir sessizlik hakimdi.
"Burası neresi? Ben neredeyim?
Korkuyorum... diye mırıldandı.
Umutsuzca bağırmaya başladı:
"Kimse yok mu?"
Yanında duyduğu sesle irkildi.:
"Korkma! Sana yardım edeceğim."
"Kim o konuşan?"
"Benim Mira"
Önünde duran beyaz güvercini görünce şaşkınlıkla:
"Aaa... sen konuşuyorsun!" dedi.
 "Evet konuşuyorum. Beni hatırladın mı? Yaralıydım evinizin bahçesinde sen bulmuştun beni. Haylaz çocuklardan zor kurtulmuştum. Sen iyileştirdin yaralarımı su verdin beni besledin."
"Hatırlıyorum o sen misin?"
"Evet. Şimdi de ben sana yardım edeceğim."