Türk-İslam anlayışının bir diriliş şifresi olan Ahilik Teşkilatı XIII yüzyılın ilk yarısından XIV. Yüzyılın ikinci yarısına kadar Anadoluda yeşermiş daha sonra Türk milletinin hâkimiyet kurduğu coğrafyalarda devlet-millet bütünlüğünü sağlamış çok önemli bir müessesedir. İlhamını İslamdan alan ve bir Türk yorumu olan Ahilik sistemi "sanat altın bileziktir" anlayışıyla halkımızın meslek sahibi olması yönünde çağları delen mesajını tıpkı sevgili peygamberimizin "İki günü eşit olan aldanmıştır" idealiyle bütünleştirmiştir. Temelini İslamiyet'in oluşturduğu Fütüvvet hareketinin Anadoluda ortaya çıkmış boyutu olan Ahilik teşkilatı tarih boyunca aksiyoner ruha sahip olan milletimiz tarafından derin bir kabul görmüş ve hâkimiyet kurduğu coğrafyalarda sadece barış ve huzurun değil aynı zamanda insanı merkeze alan ekonomik anlayışın solmaz ve pörsümez temsilcisi olmuştur. Türk ve İslam tarihinin en büyük ve en uzun ömürlü devleti olan Osmanlı-Türk Cihan devletinin kurucu iradesi "İnsanı yaşat ki devlet yaşasın" diyen Şeyh Edebâli bir Ahi şeyhidir. "Sevgi davanın esası olmalıdır. Sevmek ise sessizliktedir. Bağırarak sevilmez" diyerek günümüzde en çok muhtaç olduğumuz barış ve huzurun formülünü veren yine Şeyh Edebâlidir. Ashaptan Hz. Muaz'ın çalışmaktan nasırlanmış elini öperek "Bu eli Cehennem yakmaz" diyerek çalışmayı ve üretmeyi idealize eden sevgili peygamberimizin bu ilkesini formüle eden Ahilik anlayışıdır.