Bir küçücük kentin umutları olanakları dünyası küçük yüzlerce memurundan biriydi İlyas Efendi... İstediği devlet kapısından ekmek yemekti oldu; bir odacık kiralık bir evdi edindi. İşi kutsaldı kendince memur babasından tek miras kalan da bu duyguydu ona. İşini savsaklamadı bir günden bir güne... Çevresinde sevildi. Ya çevresi? Gününü dolduran iş arkadaşları?.. Onlarla paylaştı yüreğinin gizlerini olmazlarını olurlarını. Onlar da birer İlyas Efendi'ydi gerçekte. Tek ayrımları olsa olsa ondan bir adım önde oluşlarıydı yaşta işte deneyimde...