Bu arada genç kadın, bir yan sokağa sapmıştı ancak K onsuz da idare edebilirdi, bu yüzden iki adamın yolu göstermesine izin verdi.
Ay ışığında köprüden geçtiler, uyum içinde yürüyorlardı, iki adam, K'nın rahat hareket etmesine imkân tanıyorlardı. K, raylara doğru döndüğünde adamlar da onunla birlikte döndüler. Su, ay ışığında parıldıyor ve titreşiyordu, küçük bir adacığın etrafında yaprak yığınları ve ağaç parçaları birikmişti. Hemen aşağıda yaz günleri K'nın esneme hareketleri yaparak rahatladığı çakıl patika yer alıyordu.
"Durmak istemiyordum." Dedi refakatçisine. K, adamları yönlendirdiği için biraz utanıyordu. Adamlardan biri diğerine yanlış anlayarak durduğu için sitem etti sonra tekrar yürümeye başladılar.
Bir tepeden yukarı çıkmaya başladılar etraflarında duran ve yürüyen polisler vardı kimileri yakındaydı bazıları uzakta. İçlerinden gür sakallı olan polis eli kılıcının kınında şüpheli gruba doğru yöneldi. Adamlar durdu, polis tam ağzını açıyordu ki K, tüm gücüyle adamları önüne çekti. Polisin onları takip edip etmediğini görmek için dikkatlice etrafına baktı, köşeyi henüz yeni dönmüşlerdi. K, nefes darlığına rağmen koşmaya başlayınca adamlar da onunla koşmak zorunda kaldılar.