Maraş topraklarında derinden gelen bir direniş var. Direnişler farklı biçimde kendisini dışa vurur. Maraş'ta sesizdir. Gandi gibidir. Jandarmanın önünde oturup kalkmayan inatçı yaşamda ısrar eden bir toplumdur. Şu anda üstünde direndikleri topraklar eskiden sürüldükleri ve ölüme mahkûm edildikleri bölgedir. Oradan verimli topraklar ve yaşam alanları ürettiler.
Yavuz Sultan'ın katliamlarıyla bitirilemediler. Yavuz'un 40 bin Alevi'yi katlettiğinden bahsedilir. İşte o katliamın merkezi bu bölgedir. Elbistan'dan Nurhakları Engizekleri aşarak bataklığa sığınmışlardır. Kendilerini katarak bölgeye hayat vermişlerdir. Kutsamışlardır dervişlerin evliyaların gölgesinde cem cemaat olup semah dönmüşlerdir. Sıtmadan hastalıktan binlerce insanımız telef olmuştur. Bataklığı kurutarak oradaki verimli toprakları tarıma açmışlardır.
Bu bölgede yüzyıllardır katliamlar yaşatılıyor. Bu katliamların yaşatılmasına rağmen Kürtler Aleviler topraklarını terk etmemiştir. Ataları evliyaları bu topraklardadır. Elif Ana'nın Ali Kute'nin Hemi Tazi'nın Mami Zılfe'nin bedeniyle kutsanmış Narlı Pazarcık Ovası Aleviler için vazgeçilmezdir. Alevilerin bugün deyişlerini nefeslerini okuduğu Hüseyin Sadık Dede Mustafa Maniş Dede Çuro Dede Mamki Şekir Mamo Temiz İwke Çur Mehmet Mustafa gibi dağın filozofları buradan çıkmıştır. Sesleri eserleri tüm Alevilerin kulaklarındadır.