Bir Osmanlı Vergi Tahsildarının Güncesi adlı kitabı elime aldım okumaya 
başladım. Bu Osmanlıca yazılmış zor bir kitaptı. Ne var ki tuhaf bir şekilde 
hiç güçlük çekmeden okuyabiliyordum. Kitabın sayfalarını çevirirken Türk vergi tahsildarı İbn Armut Hasir olmuştum belimde eğri bir pala İstanbul'da vergi 
toplamaya çıkmıştım. Meyve ve tavuk sigara ve kahve kokuları sokağa ağır ağır akan bir nehir gibi yayılmıştı. Hurma ve mandalina satan seyyar satıcılar yol kenarında yüksek sesle bağrışıyorlardı. 

Yalnız bir çocuk gizemli bir kız ve Koyun Adam...  Acaba korkunç yaşlı adamın onları hapsettiği ürkünç kütüphaneden kaçmayı başarabilecekler mi? Haruki Murakami'den büyükler için yazılmış masal tadında bir öykü...

Neden bunlar benim başıma gelmek zorundaydı ki? Oysa tek yaptığım kitap ödünç almak için kütüphaneye gelmekti. "O kadar da canını sıkma" dedi Koyun Adam beni avutmak için."Baksana Koyun Adam" dedim. "Neden o yaşlı adam benim beynimi yemek istiyor ki?" "Bilgiyle dolu beyin çok lezzetli olur çünkü. Yumuşacıktır. Aynı zamanda böyle topak topaktır."