Ne zaman canım yansa içinde sen olan hayali alırım koynuma.
Uyurum bir köşede onunla huzurla.

Ne zaman kimliksiz dışarıya çıksam
giyerim sen kıyafetlerimi bir başka taşırım üzerimde seni.

Ne zaman yüzüm gülse gözyaşım
hemen ardından koşuverir.

Özlemin çöker içime yokluk hissi
duyarım bedenimde.

İçim burulur yüreğim kahrolur
sağnak sağnak iner gözyaşım
yanaklarımdan gamzelerime.

Ne zaman sen desem...
Sen desem...
Sen.