Hemingway bu kitabında Birinci Dünya Savaşı sırasında sevimli bir İtalyan kasabasında karşılaşan İngiliz hemşire Catherine Barkley ve İtalyan ordusunda ambulans sürücülüğü yapan Amerikalı teğmen Henry'nin bir süre sonra derin ve gerçek bir sevgiye dönüşen ilişkilerini anlatıyor. Hemingway savaş dalgasına yakalanmış iki insanın aralarındaki sevginin dürüst bir tablosunu çizerken zaman zaman da ustaca seçilmiş anlatımlarla savaşın çeşitli boyutlarını gözler önüne sermeyi başarır. Yağmur altında düşmanın önünden geri çekilen aç yıkık ve yorgun askerlerin umutsuzlukları onlar kadar hüzünlü ve terkedilmiş gibi görünen bir doğaya yansır. Hiçbir zaman çok iyimser bir yazar olmamış olan Hemingway'in açık sözlülüğü ve az sözcükle çok şey anlatma ustalığı 30 yaşlarında yazdığı bu duygulu öyküde kendini açıkça gösteriyor.