Epeyce günlük tuttum. Günlerimi anlarımı kırık ayna parçalarından izlemeye çalışıyorum; yaşamımdan yanısıyanları yansımaları. Hepsi de bir başka öbekte toplanan görüntüler.

"Yeme-İçme Günlüğü" bana başka bir esin kaynağı oldu. Okuduğum kitaplarda (öykü roman şiir) gazetelerde dergilerde yemeye-içmeye ilişkin rastladıklarımın bende bıraktığı izleri
izlenimleri doğurduğu düşünceleri çağrışımları yazmaya çalıştım; kimi zaman aralıklarla çoğu zaman aralıksız.

Ayrıca çarşı pazar gezmelerimde rastladığım yemek kültürüne ilişkin detayları dışarda yediğim yemekleri lokantaları dost
sofralarındaki değişik mezleri... günü gününe olmasa da yeri
geldikçe unutulmasınlar diye geçiriyorum günlüğüme."

Günlük mü?
Günle yol alan ömür!
İşte hepsi bu!