Uzaktan geldim yoksul kentlerden. Soğuğa dirençli ellerim acıya doymaz yüzüm vardı. Dayandığım çınar devrildiğinde bir ışık düşecek damarıma gökten. Yol kenarlarında açmış başıboş çiçekler yollara salacak beni. Kuşlar başıma üşüşürken ölü kadınların arasından geçip kızların saçlarından dağılmış sarmaşıkları toplayacağım. ( Toprak Rengi Hayat)

Öfkeni dindirmelisin ve çıkmalısın yola. Yol vermez dağlar aşılmaz öfkeyle. Yumruğunu ne kadar sıksan da önce kalbinde başlamalı yangın. Bu mevsime aldanma her şey yerli yerinde olsa da gün gelir; değişir her şey. Yağmur başlar rüzgâr çıkar ansızın. Güneş çıkar habersizce dağların ardından. Önce hazırlıklı olmalısın her şeye. (Parçalanmış Ayak Sesleri)