Eski asırlara göre insanlık ömrünün mühim bir kısmını mekteplerde geçiriyor. «Yuva»da başlayıp yüksek okula hattâ doktora ve ötesine uzanan tahsil; insan ömrünün tam da gelişme olgunlaşma ve bir şahsiyet kazanma çağını tamamıyla kaplıyor. Anne-baba akraba komşu mahalle ve usta hepsi yerlerini; mektebe bırakmış durumda. Öyleyse beklenti de aynı nisbette büyüyor.
Tahsil ne kazandırıyor? Neler kazandırmalı?
Özlü bir kıstası Yûnus Emre Hazretleri vermiş:
İlim ilim bilmektir
İlim kendin bilmektir.
Sen kendini bilmezsin
Ya nice okumaktır? (Yûnus Emre)
Kendini haddini bilmenin yolu ne?
Okumaktan mânâ ne;
Kişi Hakk'ı bilmektir.
Çün okudun bilmezsin;
Ha bir kuru emektir. (Yûnus Emre)
Hakk'ı bilmek: Mârifetullah... Kişinin kalben Cenâb-ı Hakk'ı tanıması.
Çünkü;
Eser müessirinin şahididir.
Sanat sanatkârının şahididir.
Çünkü;
Esas tahsil de «Mârifetullah»tır.
Gerçek ilim; insanın kendini kulluğunu ve varlık gayesini bilmesi... Bu bakışla kâinâtın yaratılış sebebini idrak etmesi. Bu vazifenin Hak katından bir hakikî rehberi var:
Kur'ân-ı Kerim...
Mehmed Akif de bu şuurla hedef koyuyor:
Doğrudan doğruya Kur'ân'dan alıp ilhâmı
Asrın idrâkine söyletmeliyiz İslâm'ı!..
Sanatın sanatkâra şahitlik etmesine mâni olarak nûrun üstünü örterek görmezden gelerek bilimcilik tahsilcilik oynamak Necip Fazıl'ın; «Gökyüzünden habersiz uçurtma uçurmak!..» dediği gibi aslında tam bir cehâlet...
Tahsile; geri kalmış halkları ilerlemiş milletlere yetiştirme gayreti olarak bakanlar var. Hâlbuki asrın idraki mâneviyatsız gerçek sanatkârdan habersiz olunca «tek dişi kalmış» canavar medeniyetinden ibaret. Bizim gayemiz ve ufkumuz olmaktan uzak.
«Terbiye»siz bir tâlim «insaf»sız bir teknoloji «adâlet»siz bir hukuk sanatkârdan habersiz bir tahsilin neticesi...
Bizim gayemiz:
GERÇEK İLİM ve TAHSİL
İnsana kendini ve Rabbini böylece insanlığını ve haddini öğretecek bir ilim.
Bilimi fenni tekniği ve teknolojiyi; insanlığı ezmekte yok etmekte değil; insanlığa mazlumlara mahrumlara hizmet etmekte kullanacak ve kullandıracak bir ilim...
Göklere tırmanacak binalar dikme yarışında değil; gönül mîrâcında fert ve cemiyeti ideal insanlığa hayrın kemâline rahmet insanı olma kıvamına yükseltecek bir tahsil.
Ömrümüzü verdiğimiz nesillerimizi kapılarına yığdığımız mekteplerde bu incelikleri taşıyan bir ruh bir ideal ve kökü muhteşem mâzîde gözü muhteşem istikbalde olan bir müfredat ve bu gayeyle mütenâsip bir eğitim kadrosu...
Genel Yayın Yönetmenimiz M. Ali EŞMELİ; Kur'ân ve Sünnet'e dünden bugüne yöneltilen iftiraların iç yüzünü ortaya serdi.
Muhterem Osman Nûri TOPBAŞ Hocaefendi; «Mes'ûliyetlerimiz»i kaleme aldı. Rabbimiz'e neslimize ailemize ve cemiyetimize karşı vazifelerimiz...
İnsan kendini tanıdıkça iç dünyasındaki bozuklukları tespit edip düzeltmeye çalışmak zorunda. Bu mânâda Bâtınî Haramlardan «Haset»le mücadele de Hazret-i Mevlânâ'nın Sır ve Hikmet İncileri'nde anlatıldı.
Muharrirlerimiz; eğitimin bir meslek kazandırmaktan ziyade bir insan inşâsı insana bir dünya görüşü kazandırma gayreti olduğunu ifade ettiler. Dînî eğitimin ihlâs ve niyet boyutundaki ehemmiyetini vurguladılar. Tahsil merkezlerinde geçen onca yıla rağmen hapishaneleri dolduran on binlere yani suçun önünün alınamayışına temas ettiler.
Hazret-i İbrahim hac ve kurban da dosyamızda anlatılan şahsiyet ve mevzular oldu.
Şiir de hikemî tarzıyla tâlim ve terbiyenin edep ve edebiyatın hizmetkârı olan bir âlet bir vasıta aslında...
Anladım işi sanat Allâh'ı aramakmış;
Mârifet bu! Gerisi yalnız çelik-çomakmış. (Necip Fazıl)