...Çünkü artık biliyorum. Benim gökyüzüm, özgürlüğüm. Şimdi anlıyorum, gittiğim yerleri ne kadar çok seversem seveyim, hiç sahiplenemeyişimi. Çünkü ben bir anı koleksiyoncusuydum, onlarla hikayelerini yazan. Bu yüzden şehirlere karışıyordum, bu yüzden aşık oluyordum ve hep bu yüzden gidiyordum. Veda ettikçe anlıyordum, terk etmek eyleminin hayatımın bir parçası olduğunu. Sadece kelimelerine ait biri için gitmek, kaçınılmazdı zaten. Çünkü benim gökyüzüm, hikayelerim...