"O halde size bir masal anlatmama izin verin."
Gezgin boğazını temizledikten sonra masalı anlatma koyuldu.
"Tuhaflığıyla ünlü bir diyarda benzersiz bir şelale akarmış ve bu şelalenin döküldüğü yerde devasa istiridyeler yaşarmış. Her bir istiridyenin içinde muhteşem güzellikte inciler yatarmış. Ve rivayete göre bu inciler toprağa ekildiğinde hızlı bir şekilde filizlenmeye başlarmış. Filizlenip büyüyen inciler gözle görülemeyen yükseklikte ağaçlar yaratırmış. Bu ağaçların meyvesinden kim yerse dileği gerçek olurmuş. Çünkü her bir istiridyenin yaşamak istediği bir hayal varmış ve istiridyeler tüm umutlarını inciye aktarırmış. Bir gün bulunacak kadar şanslı olan inciler yoluyla da bu hayaller gerçekleşmeye başlarmış."
İşte yıllar içinde Gezgin'in kulağına çalınmış hikâye bu şekilde. Peki ya bu tuhaf yer gerçekten de anlatıldığı gibi bir yer mi?
Bu kitapta sihirbazdan devşirme bir gezgin; heykeltıraştan dönme bir ağaçkakan; anneden görme bir aşçı doğuştan görmeme bir çöp satan; bu kitap hariç her kitabı okumuş bir kitap kurdu; cüce ve deli bir ihtiyar; bir yağmur delisi; koca bir kral; daha da koca bir ağaç tuhaf bir diyar birçok hikaye ve ilk kitabı okuduysanız birkaç ufak dokunuş bulacaksınız. Bu kitapta bulamayacağınız şeyler ise düz bir dağ ve isimler olacak.