İlk üç kitabıyla halkın çok sevdiği ve aranan bir kitap serisi haline gelen Meral Demir imzalı S/ÖĞÜT,  okuyucuların bağrına bastığı bir "babaanne" figürü ile, Anadolu etiğini, Türk dilinin zenginlikleri olan, deyim, mecaz, atasözleri ve hatta kimi zaman -naif bir esvap giyinen-  argo ifadelerle işleyerek muhteşem bir yapıt olmayı başardı. Ön kapağındaki   "Huzuru olan, huzuruna çağırır" seslenişiyle adeta okurlarına "Yine ben geldim" diyen babaanne (S/ÖĞÜT 4), her şiirinde yeniden iliklere işlemeye namzet.
Mısralarıyla okuyanı derinlere sürükleyen,  kah gülümseten, kah  yaşamın gerçekleriyle yüzleştiren, ancak çokça bir ATA bilgeliğiyle, yaşamın kavurucu ateşinde bir S/ÖĞÜT gölgesi arayanları, bir S/ÖĞÜT gölgesi serinliği, bir S/ÖĞÜT gölgesi huzuru, bir S/ÖĞÜT gölgesi dinginliğiyle kucaklayarak, arka kapağında şöyle diyor:

"Taşı sıkınca suyu çıkaran
ya yolu bilendir;
ya yordamı bulan...
Onu bunu taşlar durur ancak,
yerinde duran...
 Boş tenekenin tımbırtısı çok çıkar kızım...
Bırak it ürüsün;
nasıl olsa olur, olacak olan..."

Haydi o halde S/ÖĞÜT'le demlenmeye, S/ÖĞÜT'le dinlenmeye...