Kuramsal bilgi, edebiyat tarihi ve eser incelemesine ayrılmış üç bölümden oluşan bu incelemede, 1860-1923 yılları arasında Türk tiyatrosunda uyarlama etkinliklerinin yeri ve önemi irdelenmiştir. Yazınsal çeviri etkinliğimizin başlangıcından itibaren sık başvurulan bir çeviri yöntemi olan uyarlamanın sınırları ve işleyişi tartışılmış; yerli edebiyat dizgesinde, özelikle tiyatro yazınında neden çeviri değil de uyarlamanın tercih edildiği sorusuna yanıt aranmış; böylece söz konusu kuramsal boşluğun doldurulması hedeflenmiştir. Seçilen kaynak ve uyarlama eserler, betimleyici kuramın çeviri süreci normları yardımıyla karşılaştırmalı olarak incelenerek, yazarların aktarım sürecinde aldıkları uyarlama kararları belirlenmiş; kaymalar ve eşdeğerlikler listelenmiştir. Bu çözümlemenin sonucunda uyarlama eserlerin Türk tiyatrosundaki başarı ve başarısızlık ölçütleri de belirlenmiştir.