YARE GÖNLÜN ARZ-I HALİDİR 

Ey gönül sev gönlünce sevmese de yâr seni Mest ol ıstırâbıyla pişirse de nâr seni 
Her gönlün işi değil sencileyin âşıklık Yâr teveccüh etse de ne bilsin ağyar seni 
Nasibinde vâr olan böyle azîm aşk çeker Görmesin sakın o yâr aşkından bizar seni 
Lügatlar hizmet eder aşkını terennüme Var ki öyle âteşin söndüremez kar seni 
Sakın etme şikayet görmedim yâri diye Görsün şiirlerinde cânân bahtiyar seni 
Sen ki aşk ilmi için nice keşifler yaptın Alacak bundan sonra ulemâ miyar seni 
Yâr lebinden içmeden sarhoş oldun ne güzel Ayılmadan görür halk gayrı ihtiyar seni 
Bir nazar lütfetmedi hasretle yârin amma Şiirlere gark etti zerre inkisar seni 
Kâfi aşkın mânâsı yalnız sende kalmıştır Etse de cümle beşer aşkında inkâr seni